Former Street Dweller Hopes to Minister to Prisoners

Willy Ada (center) takes part in the ribbon-cutting ceremony.  Also in photo are Geoff Osborne
 of the Wholistic Transformation Resource Center, Nestor Siddayao of KMMC, 
Goldy Valdellon of CCT's savings program, and pupils of the Visions of Hope Christian School. 

Willy  shares his testimony.Photo: Roselyne Ko &
Therese Keirulf of WTRC

Note:  A former street dweller transformed by the grace of God had the honor of sharing his testimony and taking part in the ribbon-cutting ceremony during the recent dedication and opening of the Payatas Community Center in Quezon City.  Here is his story:

Ako po si Brother Willy Ada, 43 years old, binata, at lingkod ng Diyos sa CCT – KMMC.

I am Brother Willy Ada, 43, single, a servant of the Lord at CCT-KMMC (Center for Community Transformation-Kaibigang Maaasahan Multi-purpose Cooperative.) 

Bago po ako napunta sa KMMC, sa kalye lamang ako madalas manigilan.  Ito na ang itinuring kong tahanan.  Wala akong permanenteng trabaho noon, kaya madalas akong nakatambay lamang noon.

Before I joined KMMC I lived on the street.  It was my home.  I did not have a permanent job and spent my days just bumming around.

Sa ganitong kalagayan, mayroon palang laging nakatingin sa akin mula sa kaitaasan.  Ang mahabaging Dios na minsan rin ay bumaba sa lupa.

But someone was watching over me -- a compassionate God who one day long ago came down from heaven to the world. 

Minsan isang araw, dinala Niya ako sa isang feeding sa lugar ng Kalaw sa Manila. Doon ko nakilala ang lingkod ng Diyos sa CCT na ang pangalan ay Angel.  Naglakas loob akong magtanong kung may maitutulong ba sila sa pangangailangan ko sa trabaho.  Noong araw na iyon ay wala pang tugon ngunit pagkaraan ng isang linggo, ipinagkaloob ng Diyos ang panalangin ko.  Inilagay ako ng Diyos sa Tagaytay upang paglingkuran ko siya.

He led me one day to Kalaw St. in Manila where a feeding session was going on.  I got to know Angel, who worked with the Center for Community Transformation. I gathered the courage to ask if he would be able to find a job.  In a week I received the answer to my prayer.  I was given a job in Tagaytay where I could serve Him. 

SIPAG 2 and KMMC construction workers sing: "Parang  kailan lang, ang mga pangarap ko'y
 kay hirap abutin. Dahil sa inyo napunta ako aking dapat marating. Nais ko kayong
pasalamatan kahit man lang sa awitin."
Photo: Roselyne Ko &  Therese Keirulf of WTRC

Napakalaki ng naging kaibahan ng buhay ko sa kalye noon, kumpara sa buhay ko sa CCT  KMMC  ngayon.  Masasabi ko na naging maayos ang buhay ko ngayon.  Una ay hindi na ako pinagkukulang Diyos sa aking pangangailangan.  Mas lalong naging masigasig ako sa pagsunod sa Panginoon sa pamamagitan ng pag-aaral ng Kanyang mga Salita at pagsasabuhay nito.  Natutuo akong magpakumbaba at pagpasakop sa mga namamahala.

My life today is vastly different from my life on the street.  God provides all that I need.  I've become more obedient to God as I study His Word and live it out.  I've learned to submit to authorities. 

Nakikita ko sa aking sarili pagdating ng panahon, loobin ng Diyos ay magpatuloy ako sa paghayo upang ipatotoo ang Magandang Balita ng pagliligtas ni Jesu-Kristo sa mga tao.  Lalo na sa mga piitan, hanggang sa mga kalye na pinaninigilan ng mga halos itinakwil na ng lipunan.   Mangyari nawa!  Sa Diyos ang papuri!

I see myself still serving the Lord in the future, sharing the good news of salvation in Jesus Christ in jails and on the street which is home to outcasts of society.  To God be the glory!